In plaats
van een inleiding op dit schokkende en op het eerste gezicht ongelooflijk boek
en zijn door dreigende uitzetting belaagde schrijver vindt u, geachte lezer, een
persbericht van de Republiek van Servië en twee persberichten van het Willehalm
Instituut over de paniek die twee naar de Openbare aanklager voor oorlogsmisdaden
in Belgrado gestuurde pakketjes met zeven van Slobodan Mitric’s boeken,
inclusief het Servische origineel van Doodlopende
weg, in de Servische hoofdstad onlangs te weeg heeft gebracht.
Daarna
volgen het voorwoord Heeft een
doodlopende weg toch een uitgang? van de gerenomeerde Servische filoloog,
decaan, auteur en lector van de Servische edities Prof. Dr. Rade Božović en de markante leesindrukken van zijn
landgenoot, de ervaren journalist en auteur Dušan Tešić Lužanski. Deze ziet geen
uitweg meer, want hij constateert in zijn brief aan de schrijver: “dat het derde millenium zich kenmerkt door
de onstuitbare opmars van de [derde] Islamisering van Europa. ” Zodoende vraagt
hij: “Beseffen de Nederlanders wel wat er
met hen gebeurt? En, wat is de officiële
reactie op je boek?”
Afgezien van
het feit dat de Nederlandse staat blijkbaar alles in het werk stelt om de
schrijver dit keer voor goed uit te wijzen, is het nog te vroeg om op deze
laatste vraag een antwoord te geven. Maar te verwachten is dat het verschijnen
van dit boek, dat door zijn schrijver als een soort literair verslag, een true crime wordt beschreven, gebaseerd
op geheel eigen waarnemingen dan wel op inzage in het geheim opgenomen
gesprekken en gemaakte films van betrokkenen figuren, van niet geringe invloed
zal zijn op het publieke debat over de islamisering van Nederland en Europa en over
de daarbij voltrokken verstrengeling van boven – en onderwereld. Dat laatste is
een fenomeen dat de schrijver al eerder in zijn roman De Gouden Tip heeft gesignaleerd, maar dat vanwege de boycot door
de vaderlandse pers en media tot nu toe geen enkele positieve invloed op het
publieke debat en de rechtspraak heeft kunnen uitoefenen.
De diverse teksten
en rechterlijke stukken in het aanhangsel dienen ter informatie over de
inhumane en illegale pogingen van de overheid om de schrijver uit te wijzen –
hij werd herhaaldelijk van hogerhand gewaarschuwd zich als schrijver koest te
houden – en verder ter ondersteuning van de geloofwaardigheid van zijn werkelijkheidsroman. Want alles zal,
voorzover het niet weer doodgezwegen wordt, waarschijnlijk door de tegenpartij
uit de kast worden gehaald om het Nederlandse volk wijs te maken dat alles in
dit boek het werk van een fantast, zo niet gekke, zieke oude man is.
Tegen het
einde is er een overzicht van het oeuvre van de schrijver met links naar zijn vele
sites en zijn indrukwekkende CV.
Het boek
wordt afgerond met een korte onstaansgeschiedenis en weergave van de doelstellingen van de
uitgeverij, die als stichting genoemd is naar de hoofdfiguur van het episch
gedicht Willehalm door Wolfram von
Eschenbach over de oorspronkelijke Willem van Oranje uit de 9de eeuw.
Deze paladijn van Karel de Grote en stichter van het oorspronkelijke Oranjehuis
in Zuid-Frankrijk werd in de 11de eeuw benoemd tot bescherm-heilige
van de ridders, vooral vanwege zijn moedige strijd om de tweede opmars van de islamisering
van Europa door de invallende Mooren uit Spanje een halt toe te roepen. Moge
deze beschermheilige, die met een door hem tot het Keltische- of Graalchristendom
bekeerde Arabische prinses Arabelle getrouwd was, een inspiratie zijn om de
volgens Lužanski’s onstuitbare huidige opmars van de islamisering niet op
gewelddadige fysieke, doch op doorgans vreedzame, maar wel doortastende
spirituele wijze een halt toe te roepen.
Robert Jan Kelder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten